Upały stają się nie tylko źródłem radości i dobrego nastroju, ale mogą również stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia pacjenta.
Szczególną uwagę na swoje zdrowie powinni zwracać pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń mózgowych, zaburzeniami krzepnięcia, cukrzycą, zaburzeniami gospodarki elektrolitowej, chorobami nerek, chorobami reumatologicznymi, chorobami skóry, zaburzeniami troficznymi, stanami lękowymi i depresyjnymi.
W warunkach rosnącej temperatury otoczenia następuje wzrost potliwości, który ma charakter kompensacyjny i ma na celu utrzymanie termoregulacji organizmu. Jednocześnie wzrasta lepkość krwi (co może wpływać na układ krzepnięcia), a objętość krążącej krwi (VBC) maleje. Rozszerzenie żył odpiszczelowych kończyn dolnych i wzrost hydrofilowości tkanek również przyczyniają się do zmniejszenia CVC. Podobne efekty obserwuje się w temperaturach otoczenia już powyżej 26 stopni Celsjusza. Zwiększona potliwość przyczynia się do rozwoju zaburzeń elektrolitowych.
Zmiany tak ważnych dla organizmu wskaźników homeostazy prowadzą do maksymalnego obciążenia układów adaptacyjnych, co zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.
Jeśli konieczny jest regularny trening, konieczne jest uzgodnienie z trenerem zmniejszenia intensywności obciążeń i zmian w ich charakterze. Wskazane jest przejście na obciążenia wodne. Reżim wodny przy zachowaniu intensywności aktywności fizycznej w ekstremalnych warunkach powinien być obowiązkowo skoordynowany z lekarzem na podstawie charakteru dostępnych chorób.
Jednocześnie całkowita rezygnacja z aktywności fizycznej jest również szkodliwa, ponieważ niski poziom aktywności fizycznej zwiększa ryzyko zakrzepicy. Dlatego zaleca się spacery we wczesnych godzinach porannych i wieczornych, ćwiczenia stawów, ćwiczenia oddechowe, lekką jazdę na rowerze po zacienionych ścieżkach rowerowych itp. Należy unikać długotrwałego przebywania na otwartej wodzie bez ochrony przeciwsłonecznej.
