Niekodujące RNA to cząsteczki RNA, które nie są przepisywane na białka. Niedawno odkryto, że niektóre z nich kodują peptydy (łańcuchy białkowe o biologicznie istotnej funkcji). Długie niekodujące RNA (dnaRNA) zazwyczaj zawierają ponad dwieście nukleotydów. Do tej pory w ludzkim genomie opisano ich ponad dwadzieścia tysięcy, ale tylko kilkaset posiada adnotacje funkcjonalne.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego przeprowadziła dwa badania przesiewowe w oparciu o technologię CRISPRi, będącą modyfikacją klasycznego CRISPR/Cas9. Pierwszym z nich było zbadanie długich niekodujących RNA, które wpływają na dystrybucję makrofagów. Drugim była analiza dnaRNA odpowiedzialnych za odpowiedź organizmu na stan zapalny. Po przetworzeniu danych postanowiono skupić się na LOUP, który znajdował się na szczycie wpływu w obu badaniach i był powiązany z genem SPI1.
Badanie LOUP wykazało znaczenie jego zaangażowania w przekształcanie monocytów w makrofagi, podstawę odpowiedzi immunologicznej organizmu. Stwierdzono, że ten dnaRNA ma trzy odczyty, które określają, w jaki sposób sekwencja nukleotydowa jest przekształcana w sekwencję aminokwasową peptydu.
Dodatkowe badania wykazały, że rola tego RNA w procesie odpornościowym była znacznie niedoceniana. Jego stłumienie doprowadziło do rozregulowania czynnika transkrypcyjnego NFkB, bezpośrednio związanego z ryzykiem zapalenia, chorób autoimmunologicznych i raka.
Odkryty peptyd może mieć znaczący wpływ na terapię reakcji zapalnych o różnym charakterze.
